ELISA Testleri, Antikorlar ve Proteinler
Kullanımı kolay ve son derece hassas immünoassayler
- Sertifikasyon veya ilgili klinik çalışmalarla kanıtlanmış güvenilirlik
- Farklı nörodejeneratif hastalıkların kategorizasyonunu sağlama
Eşsiz proteinler ve antikorlar
- Hızlı ve kolay uygulama: kapsamlı kullanım önerileri
- Esnek ve kapsamlı uygulama: ELISA, Western blot, immünohistokimya ve flow sitometri için uygun
Tau proteini ve beta- Amiloid
Tau, çoğunlukla nöronların aksonlarında bulunan ve insanda altı izoformu bulunan mikrotübülle ilişkili bir proteindir. Tau’nun nöronal ve/veya glial inklüzyonları, çeşitli nörodejeneratif hastalıklarda veya Tau izoform profilleri ile karakterize edilebilecek bilinen Alzheimer hastalığı (AD) da dahil olmak üzere “tauopatilerde” saptanabilir. AD’nin karakteristik özelliği olan nörofibriler yumaklar (NFT), ağırlıklı olarak hiperfosforile Tau’dan oluşur. Beyin omurilik sıvısında (BOS), beta-Amiloid 1-42’nin (Aβ42) azalması ve Aβ42’nin beta-Amiloid 1-40’a oranının (Aβ42/Aβ40) düşük olması, hem toplam Tau proteininin (t-Tau) hem de fosforile Tau’nun (p-Tau) artmasıyla birlikte, “Alzheimer’ın imzasını” belirlemeye katkıda bulunur. Bununla birlikte, diğer nörodejeneratif hastalıklarda da artmış Tau seviyeleri bulunur. Bu bozukluklar, diğerlerinin yanı sıra, fronto temporal loba ilişkin dejenerasyon (FTLD), Pick hastalığı ve kortikobazal dejenerasyonu (CBD) içerir. Creutzfeldt-Jakob hastalığında (CJD), BOS t-Tau seviyeleri çok yüksekken, p-Tau normale yakındır ve AD ile CJD arasında ayrım yapılmasına izin vermez.
Birçok çalışma, fosforile olmayan Tau proteininin (pTau olmayan), AD’nin erken tanısı için potansiyel bir biyobelirteç olduğunu göstermiştir [1]. Ayrıca, pTau olmayan proteinin AD’yi CJD’den ayırt etmek için değerli bir araç olduğu ifade edilmiştir [2].
hTAU total ELISA, Tau proteininin tüm izoformlarını saptar ve toplam Tau içeriğini hesaplar. Ek olarak, fosfoTAU ELISA, fosforile Tau proteinlerini belirler. pTAU olmayan ELISA, Tau proteininin fosforile edilmemiş TPP dizilerine (T175 ve T181 konumları) özgü bir monoklonal antikordan faydalanır. Portföy, yeni p231TAU ELISA ile tamamlanır.
Tau proteininin tüm izoformlarını, fosforilasyonu, çift fosforilasyonu ve birleştirme formlarını ve bunların yanı sıra, Alzheimer hastalarının beyinlerindeki β-Amiloid 1-42 birikintilerini tanıyan antikorlara karşı eşsiz monoklonal antikorlar ve transgenik fare modelleri mevcuttur.
[1] Lewczuk ve arkadaşları (2017) J. Alzheimers Dis. doi: 10.3233/ JAD-160448
[2] Ermann ve arkadaşları (2018) Ann. Clin. Transl. Neurol. doi: 10.1002/acn3.584
Prion proteini
Birçok insan dejeneratif hastalığı, proteinlerin yanlış katlanmasının ve birikmesinin sonucu ortaya çıkar. Prototip merkezi sinir sistemi proteinopatisi, yüksek α-sarmal içeriğine sahip nöronal prion proteininin (PrP), sonunda nörolojik ve psikiyatrik semptomların gereğinden fazla olmasına neden olan kendini katalizleme sürecinde β-plili yapraklarca zengin stabil bir yapıya dönüştüğü CJD’dir.
Hasta için son derece ciddi olan ve bovin süngerimsi ensefalopati krizinde aniden öne çıkan bu hastalığın, AD gibi demans türlerinden ayırt edilerek tanımlanması, nörokimyasal teşhiste büyük bir sorundur. Bunun nedeni, tipik AD fenotiplerinin, CJD’de bulunana benzer yoğun nöronal dejenerasyonu yansıtan, BOS’ta yüksek seviyelerde toplam Tau proteini ve/veya pozitif 14-3-3 proteini ile gösterilebilmesidir. Mevcut teşhis kriteri, ne yazık ki CJD için %71’lik bir teşhis özgüllüğü ile nitelendirilmektedir. Tercihen, bu durumlarda patolojik süreçle daha yakından ilişkili olan ek bir biyobelirteç yardımcı olacaktır.
Son çalışmalar, atipik AD vakalarının, BOS numunelerinde Prion proteininin saptanması yoluyla, CJD’den net bir şekilde ayırt edilebileceğini göstermiştir [3]. BetaPrion® HUMAN ELISA, bu biyobelirteç miktarının ölçümünü eksiksiz olarak sağlar ve mevcut klasik biyobelirteçlerle birlikte klinik uygulamada faydalı olabilir.
[3] Dorey ve arkadaşları (2015) JAMA Neurol. doi:10.1001/jamaneurol.2014.4068
α-Sinüklein
α-Sinüklein, çoğunlukla presinaptik terminallerde lokalize olan ve vezikül füzyonu ve nörotransmitter salınımında yer alan, bol miktarda nöronal 140 amino asitli bir proteindir.
α-Sinüklein agregatları, α-sinükleinopatiler olarak adlandırılan belli nörodejeneratif hastalıkların hücre içi inklüzyon özellikleri olan Lewy cisimciklerinin (LB) ana bileşenleridir. Bunlar arasında Parkinson hastalığı (PD), Parkinson hastalığı demansı (PDD), Lewy cisimcikli demans (DLB) ve multi sistem atrofisi (MSA) yer alır.
Bununla birlikte, α-Sinüklein agregatları, sporadik AD patolojilerinin yaklaşık olarak yarısında da bulunur; sonuç olarak, onu saf AD türlerinden ayırt etmek son derece önemlidir.
ROBOSCREEN, hSYN total ELISA aracılığıyla, toplam insan α-Sinüklein’in saptanması için gelişmiş bir ELISA sağlar. Ek olarak, toplam α-Sinüklein ve hastalığa özgü α-Sinükleinin ayırt edilmesi, farklı hasta grupları arasında ayrım yapmak açısından özel öneme sahiptir.
Anti-insan α-Sinüklein 5G4 monoklonal antikoru, β-yaprağı açısından zengin oligomerlerin yüksek moleküler ağırlıklı kesitine güçlü bir şekilde bağlanırken, öncelikli olarak düzensiz oligomerlere veya monomerlere bağlanma gözlenmedi. Bu üstün yetenek, PD için umut verici bir araç ortaya koyan HUMAN α-Sinüklein PATHO ELISA için kullanılır.
TDP43
Transaktif yanıt bölgesi DNA bağlayıcı protein 43 (TDP43), hem DNA’yı hem de RNA’yı bağlar, transkripsiyon ve birleştirmeye dahil olur. Patofizyolojik koşullar altında, TDP43 sitoplazmada birikir ve hiperfosforillenir ve/veya ubikutin eklenir ve bu, ALS’de ve birçok fronto temporal loba ilişkin dejenerasyon sendromu (FTLD) durumunda gözlemlenen sitoplazmik inklüzyonların özelliğidir. Ayrıca, AD hastalarının %20-50’sinde de TDP43 patolojisi saptanır ve daha büyük beyin atrofisi, hafıza kaybı ve bilişsel bozukluk ile ilişkili olduğu görünmektedir.
ALS ve FTLD bağlamında BOS ve plazma TDP43e dair birkaç çalışma rapor edilmiştir, ancak proteinin saptanmasındaki zorluklar araştırmalara engel olmuştur.
Genel olarak araştırma, kan bazlı TDP43’ün nörodejeneratif biyobelirteçlerde bir rolü olabileceğini ve BOS TDP43’ten daha yararlı olabileceğini öne sürmektedir. Nörodejeneratif bozuklukların araştırılması ve teşhisi için araç olarak monoklonal antikorları oluşturduk [4;5]. Ayrıca, molekülün N-terminal kısmına yönlendirilen 21B2 antikorunu ve proteinin orta bölgesini tanıyan 2G10’u kullanan NEW hTDP43 total ELISA, kan plazmasının yanı sıra BOS’taki TDP43’ün de miktarını ölçmektedir. Bu ELISA, pTAU olmayan ELISA’mızla kombinasyon halinde, AD, FTD, PDD ve DLBD hastaları arasındaki ayrımda çok umut verici sonuçlar göstermektedir.
